Vücut biçimimiz yaşlılık boyunca kıymetli ölçüde değişir. Cildimiz kırışır, kulaklarımız büyür, duruşumuz bozulur, yürüme biçimimiz değişir, boyumuz kısalır.
Bu üzere farklılıklar vücudumuzdaki kemik, kas üzere dokuların geçirdiği değişimler nedeniyle ortaya çıkar.
40 yaşından sonra her 10 yılda bir ortalama 1 santimetre kısalıyoruz.
Omurgamızı oluşturan omurlar ortasında disk ismi verilen ve jölemsi bir kıvamı olan bir husus bulunur. Yaşımız ilerledikçe bu unsur su kaybederek küçülür. Buna ek olarak vakitle kalsiyum ve mineral kaybı nedeniyle kemik yoğunluğumuz da azalır. İşte bu üzere faktörler nedeniyle kısalan ve eğilen omurgamız, boyumuzun kısalmasına da neden olur.
Kemik ve kas dokusu 35 yaşından sonra zayıflamaya başlar.
Kişiye nazaran suratı değişse de kemik erimesi aşikâr oranlarda herkeste gerçekleşir. Kadınlarda erkeklere kıyasla 5 kat daha fazla görülür. Bunun en değerli nedeni ise menopozdur, bu periyotta östrojen düzeyi düştüğü için kemikler daha fazla kırılır ve erir. Uzunluk kısalması da sürat kazanır.
Sarkopeni denilen yaşa bağlı kas kaybı nedeniyle her 10 yılda bir %3-5 oranında kas kütlesi kaybederiz. Gövde kasları bizi dik tutmada kıymetlidir, bu nedenle bilhassa bu kasların korunmasına odaklanılmalıdır.
Bu süreç büsbütün engellenemiyor lakin hayat şeklinizi iyileştirirseniz kısalmayı değerli ölçüde azaltabilirsiniz.
Bu süreçte genetik faktörler de değerlidir lakin büyüme çağınızda kemikleriniz sağlıklı bir halde geliştiyse yaşlılıkta kemik kaybınız da az olacaktır. Tertipli spora ek olarak kalsiyum ve D vitamini alımınız da bu süreci geciktirebilir. D vitamini eksikliği yaşamamak için bol bol güneşlenin.
Kemiklerinizi korumak için sigarayı bırakmanız, alkolü azaltmanız gerekir. İstikrarlı beslenmek, gereğince protein almak, zerzevat ve meyve tüketmek epey kıymetli. Kemiklere daha az yük binmesi için kaslarınızı güçlendirin. Ayrıyeten 50 yaşından sonra herkesin nizamlı aralıklarla kemik ölçümlerinin yapılması gerekir.
Kaynaklar: 1, 2, 3
